Do dzisiaj parzę herbatę z zielin*. Pamiętam że w czasach dzieciństwa chodziło się / latem i jesienią/ na zbieranie zielin na łąki czy w leśne ostępy. W lesie zbierało się dziurawiec, macierzankę, maliniok*, pokrzywy, babkę lancetowatą, z drzew obierało się kwiatostan lipy, w ogrodzie zawsze rosła dziewanna, melisa itd. Pamiętam rodzinne wyprawy na czarne jagody- zwane w Beskidach borówkami. Te zagotowywało się w słoikach albo suszyło. Gdy jesienią obierało się jabłka na pieczki, nie wyrzucało się skórek tylko suszyło. Wykorzystywane były później do parzenia herbaty. Z leśnych malin robiło się sok, który także był smacznym dodatkiem naparu ziół.
Nazbierane zieliny suszyło się w wiązkach lub rozłożone na strychu czy w stodole, potem łamało i mieszało w specjalnej do tego przeznaczonej skrzyni. z zielin – z ziół

maliniok – liście z dzikich malin

Herbata z zielin:

Składniki:

• dziurawiec
• lipa
• melisa
• macierzanka
• pokrzywa
• młode liście malin
• kwiatostan dziewanny

Sposób wykonania:

Po garści ziół wsypać do dużego garnka, zlać wrzątkiem i zaparzyć. Dodać sok z malin, ewentualnie dosłodzić.
(W domu dziadków w kuchni na stole zawsze stał gliniany dzbanek, a w nim chłodna herbata z zielin. Zawsze gasiliśmy nią pragnienie po wyczerpujących zabawach podwórkowych.)

Kwas z zielin

Składniki:

• 10 dag mięty
• 5 dag lipy
• 5 dag melisy
• 5 dag drożdży
• 5 dag cukier
• 5 dag nasion jałowca
• rodzynki

Sposób wykonania:

Sporządzić napar z ziół. Odstawić do ostygnięcia na ok. 2 godz. Dodać rozczyn z drożdży, rodzynki. Wymieszać, odstawić na kilka dni do piwnicy.
Przecedzić, przelać do butelek, zakorkować.

Wino z głogu

Składniki:

• 3 l głogu
• 1 kg cukru
• 5 dag drożdży /najlepiej winnych/
• ok. 5 – 7 l wody

Sposób wykonania:

Głóg umyć, wsypać do dymióna - szklanej butli. Wodę zagotować z cukrem, przestudzić do temp. ok. 30 stopni C, włożyć drożdże, wymieszać.
Zalać głóg w butli i postawić w ciemnym i ciepłym miejscu. Butlę zakorkować, wstawiając rurkę fermentacyjną. Gdy przestanie bulkać – skończy się proces fermentacji i owoce opadną na dno, przelać wino do butelek.

Gorzołki – wódki

Gorzołeczko, ciotko moja
Nie piłech cie jako wczora
Dołech za cie srebro złoto
Ty mnie teraz ciepiesz w błoto
Kieliszeczku, mój kochany
Przewracołeś chłopy pany
Przewracołech jo cie nie roz
Kieliszeczku ty mnie teroz...

Warzónka I

/ Wódka, podawana na ciepło- najczęściej jesienią i zimą./
Składniki:

• 1 szklanka cukru
• sok z 1 cytryny
• 3 łyżki miodu
• 2 szklanki wody
• 1 goździk
• odrobina cynamonu
• ¼ l spirytusu

Sposób wykonania:

Do rondla wsypać cukier, dodać odrobinę wody, podgrzewać na słabym ogniu, ciągle mieszając aż zrobi się karmel koloru jasnobrązowego.
Dodać sok z cytryny, miód, odrobinę cynamonu, rozgnieciony goździk i 2 szklanki wody. Zagotować. Wlać spirytus, przelać do butelek, zakorkować.
Podaje się na ciepło w ceramicznych kieliszkach.

Miodónka – wódka na bazie miodu

Sposób wykonania:

Do 1 litra przegotowanej, letniej wody wlać 0.5 l miodu, wymieszać do całkowitego rozpuszczenia. Dodać 0.7 l spirytusu, przelać do butelek. Odstawić na kilka dni do piwnicy i wstrząsać co jakiś czas.

Masłówka

Składniki:

• 1/8 l spirytusu
• 2 łyżki cukru
• 1 duża łyżka masła
• 1 łyżka miodu
• cynamon, goździk

Sposób wykonania:

Z cukru zrobić karmel, rozprowadzić gorącą wodą, dodać świeże masło oraz korzenie. Na końcu dodać spirytus. Podaje się na gorąco.